De toename van het aantal cliënten met complexe psychische problemen hangt onder andere samen met lange wachttijden bij de ggz-instellingen, waardoor cliënten noodgedwongen een beroep doen op de huisartsenpraktijk. Een andere patiëntenstroom komt door verwijzingen vanuit de gespecialiseerde geestelijke gezondheidszorg terug naar de huisarts. Vaak gaat het om cliënten met veel en complexe problemen op psychisch, somatisch en sociaal vlak. Het Nivel-onderzoek richtte zich op de zorg voor mensen met een depressie, mensen met persoonlijkheidsproblematiek en mensen met complexe aandoeningen die hiervoor vaak de huisartsenpraktijk bezoeken.

Geboden zorg vaak niet passend bij zorgvraag

Door de toename van cliënten met complexe psychische problemen is de werkdruk bij huisartsen en poh’s ggz enorm toegenomen. Er is lang niet altijd de tijd en capaciteit om deze patiënten de juiste zorg te bieden. Bovendien horen deze zorgvragen vaak niet binnen de huisartszorg horen en ontbreekt het hen aan specifieke kennis en competenties om de juiste zorg te kunnen bieden. Dit leidt tot frustratie bij huisartsen en POH’s-GGZ en tot ontevredenheid bij cliënten en naasten, die de geboden huisartsenzorg vaak niet vinden passen bij hun zorgvraag.

Het belang van samenwerking 

Huisartsen en poh’s ervaren bovendien dat verwijzingen naar de specialistische ggz moeizaam gaan vanwege wachttijden en te veel verzuiling. Bij cliënten die in aanmerking komen voor verwijzing is vaak sprake van complexe problematiek op meerdere vlakken die niet goed lijkt te passen binnen een bepaalde afdeling van de specialistische ggz. Oplossingsrichtingen liggen voornamelijk in het uitbreiden van verwijsmogelijkheden voor