Deze week zijn de nieuwe groepen GIOS bij de RINO gestart: er was een startconferentie, online – hoe anders? – voor diegenen die beginnen aan de specialistische opleiding tot klinisch psycholoog in de regio’s Leiden/Rotterdam en Utrecht. Als hoofdopleiders mochten Maartje Schoorl en ik hen welkom heten. Na de introductie van het team volgde er een videofilmpje met een Tour-de-RINO-Oudenoord. Behalve een heldere uitleg van de opleidingsstructuur, werd de toekomstige opleidelingen daarin ook een blik gegund op de verschillende ruimtes in het gebouw. Tjonge, wat zijn we daar lang niet geweest! Eén van de meest markante plekken voor diegenen die een opleiding volgen, is de koffiehoek – hier vindt broodnodige uitwisseling tussen de deelnemers plaats, hier groeit de cohesie. In de koffiehoek van het RINO-gebouw op de Oudenoord prijkt de koektrommel, teken van huiselijke gezelligheid, uitnodigend en ontspanning genererend. Geduldig wacht de trommel op de bezoekers. Geregeld zijn er koektrommelwachters die ervoor zorgen dat ie gevuld blijft. De RINO-koektrommel is rond en van metaal, met daarop kleine, fijne gekleurde bolletjes; in bruin-rood-blauwe tonen, op een donker geworden bronzen ondergrond. Het is er zo’n eentje die – naar ik vermoed – decennia geleden
Zegeltjes
Eén van mijn guilty pleasures is het sparen - of eigenlijk vooral het plakken - van zegeltjes. Ik ben daarom ook een trouwe klant van de ene, en niet van de andere bakker die ons dorp rijk is. Het heeft veel minder met de kwaliteit van het brood te maken, dan met de bij die bakker verkrijgbare zegeltjes, hoe eigenaardig.
Laten we het er maar op houden dat het brood van beide bakkers goed is. Het gaat me om het plakken. Hartstikke compulsief wil ik zorgen dat de kolommen op het velletje goed gevuld uitkomen – en hoe lastig is dan een oneven aantal zegeltjes! Het geeft voldoening, van een bepaald soort. Wie het weet mag het zeggen.