‘Om dat uit te leggen, vertel ik je een kleine geschiedenis. In 1943 ontdekte de Zwitserse onderzoeker Albert Hofmann bij toeval dat LSD je in staat stelt om diepere lagen van je bewustzijn te bereiken. Deze werking werd psychedelisch (geestopenbarend) genoemd en in de jaren ’50 en ’60 werd LSD veelvuldig met succes toegepast binnen de psychiatrie. Later bleek dat ook andere stoffen, zoals MDMA en ketamine, dit effect hebben. Een eigenschap van psychedelica is dat ze de natuurlijke neiging van mensen om pijnlijke herinneringen te onderdrukken, tegengaan. Dat is belangrijk, want het is juist die neiging die een succesvolle traumabehandeling in de weg staat. Doel van die behandeling is namelijk om patiënten met PTSS te helpen de confrontatie met een traumatische herinnering aan te gaan, en de hoop is dat psychedelica dat makkelijker maken, waardoor de psychotherapie effectiever kan worden. De Nederlandse hoogleraar psychiatrie Jan Bastiaans was een van de eersten die kort na de oorlog de potentie inzag van psychedelica, als ondersteuning voor de behandeling van mensen met een ernstig trauma. Het ging destijds vooral om mensen die de concentratiekampen hadden overleefd. Mede geïnspireerd door zijn werk met getraumatiseerde