Veel kennis over het ingrijpen op en behandelen van stalking blijft echter hangen in de forensische psychiatrie. In dit artikel pogen de auteurs relevante kennis over stalking bij een brede doelgroep over het voetlicht te brengen. Tegelijkertijd pleiten zij voor een specialistische behandeling van stalkers.
Casus 1
Frits is na een lange vechtscheiding bankroet. Hij wil graag geholpen worden in een televisieprogramma en schreef tientallen brieven naar de presentator. Hij krijgt geen reactie en dat frustreert hem. Ook op facebookberichten krijgt hij niet de gewenste reactie. Frits is al een paar keer naar de studio gereden in de hoop de presentator te treffen, maar alle pogingen zijn tevergeefs. Bij de receptie eiste hij de presentator te spreken en toen hem gezegd werd dat dat niet kon, bleef hij zo lang aandringen dat de beveiliging hem uit het pand moest verwijderen.
Definitie van stalking en belaging
Vaak gaat het bij stalking om betrekkelijk ‘onschuldig’ gedrag, zoals iemand bellen of aanspreken, maar toch kan dit gedrag voor het slachtoffer zeer angstaanjagend zijn of worden. Stalking wordt in de regel gedefinieerd als ’twee of meer ongewenste contactpogingen’.1 Het is een gedragspatroon, waarbij de beleving van het slachtoffer (en niet de intentie van de dader) van belang is. Daarbij gaat het erom dat er contactpogingen worden ondernomen; hoe dat gebeurt, en of die pogingen ook daadwerkelijk leiden tot contact, is van ondergeschikt belang. Te denken valt aan iemand aanspreken, volgen, opwachten, bellen, post sturen, mailen, benaderen via
