De interventie 'Verder kijken dan de kilo's' kan een duurzame leefstijlverandering in het gezin van kinderen met overgewicht op gang brengen. GZ-psychologen kunnen daarin een belangrijke rol hebben.
© shock / stock.adobe.com
Tijdens de coronapandemie is overgewicht bij kinderen een steeds groter probleem geworden. Zorgprofessionals zien en behandelen steeds meer kinderen en jongeren die – naast de klachten waarvoor zij in behandeling kwamen – ook kampen met overgewicht. Het gaat dan bijvoorbeeld om kinderen die bij de ggz zijn aangemeld voor angstklachten, depressiviteit, (game)verslaving; of kinderen die worstelen met sociale problemen, somatische klachten, leerproblemen, gedragsproblemen of een onveilige leefomgeving (bijvoorbeeld door pestgedrag). Hulp is in eerste instantie gericht op de primaire klachten waarmee kinderen of jongeren bij zorg of hulpverlening worden aangemeld. Eenmaal in behandeling krijgen kinderen soms ook medicatie voorgeschreven, met gewichtstoename als mogelijke bijwerking. Hoewel overgewicht bij de patiënt meestal goed zichtbaar is, wordt het zelden benoemd of meegenomen in de probleemanalyse. Behandelaren zijn het niet gewend om overgewicht te benoemen, willen de cliënt niet kwetsen, of de betreffende behandelaar heeft weinig verstand van overgewicht. Maar meestal is dit omdat er andere problemen spelen die de aandacht vragen.
Voor gz-psychologen is het echter vrij eenvoudig om bij te dragen aan de signalering en aanpak van overgewicht bij kinderen. Het landelijke model ‘ketenaanpak voor kinderen met overgewicht en obesitas’, dat geïnspireerd is op de methode ‘Verder kijken dan de kilo’s’,1 biedt een goede basis om met ouders en kinderen over overgewicht in gesprek te gaan. Uitgangspunt is dat overgewicht eerder een natuurlijke reactie is van ons lichaam op de omgeving dan ‘een defect’; mensen zijn evolutionair geprogrammeerd om brandstof
Mooi artikel!