'Ja, beide kinderen wonen bij elkaar in huis', antwoordt de verwijzer in de telefonische casusbespreking, op mijn vraag naar de gezinssamenstelling.
Hij vervolgt: ‘Daarom breng ik dit gezin in, na overlegd te hebben met Veilig Thuis. Ik maak mij grote zorgen om de veiligheid van het jongere broertje omdat zijn grotere broer – de dertienjarige Ben – seksueel grensoverschrijdend gedrag vertoont.’ We bespreken we de thuissituatie van de broertjes, zodat ik kan inschatten of we moeten inzetten op een Multi Systeem Therapie voor Problematisch Seksueel Gedrag* (MST-PSB). Op bezorgde toon vertelt de verwijzer over het incident dat vooraf ging aan de verwijzing: ‘Moeder liep nietsvermoedend de kamer van haar 7-jarige zoon Alan binnen om de vuile was op te halen en treft beide zoons verschrikt op het bed aan. Ben rent met de broek nog op zijn knieën – en met een stijve piemel – naar zijn eigen kamer. In een gesprek wordt haar duidelijk dat het geen incident betreft; Alan heeft zijn broer Ben de afgelopen weken meerdere keren onder druk oraal moeten bevredigen.’
Bij elke casus probeer ik de problematiek weer vanuit de ogen van de verschillende gezinsleden te bekijken, maar de ouders van Ben en Alan lijken dicht te slaan nu zij hun verhaal hebben verteld. Ik kan me goed voorstellen dat de ouders voor een enorm dilemma staan: aan de ene kant wil je wil je jongste kind beschermen, en aan de andere kant wil je je oudste kind helpen. Seks is vaak al moeilijk bespreekbaar, laat staan seksueel grensoverschrijdend gedrag binnen het eigen gezin. Hoe moet ik dit probleem aanvliegen?
Ik
