Als nieuwe hoofdredacteur van GZ-psychologie neem ik het stokje over van Willemijn Scholten, die jarenlang met veel bevlogenheid dit mooie vaktijdschrift heeft gemaakt. Niet alleen als hoofdredacteur, maar ook als parttime psycholoog bij Jellinek verheug ik me op alle interessante nieuwe artikelen die in deze nieuwe functie door mijn handen zullen gaan. Er is immers zoveel te leren en door het lezen van een goed vaktijdschrift kunnen we veel nieuwe inzichten opdoen die bijdragen aan onze professionele ontwikkeling.

Stof tot nadenken gaf mij deze keer het interview met Juliette Becking over EFTi, een behandeling waarbij je als behandelaar veel meer naast de cliënt staat en niet bang bent om naar de emotionele pijn van de cliënt toe te gaan, hoe intens dit ook kan zijn. Het is ook niet voor niets dat Juliette aangeeft dat niet iedereen geschikt is als EFT-therapeut. Fijn dat deze behandeling in dit nummer de nodige aandacht krijgt. Daarnaast staat hierin een boeiend artikel over seksueel overschrijdend gedrag, waarin een analyse is gemaakt van 164 tuchtrechtelijke zaken vanaf 2010. Wie is die behandelaar die seksueel getinte opmerkingen maakt, ongepaste berichten stuurt of zelfs seks heeft met een cliënt?

Ook de opinie van Maartje Schoorl, hoogleraar Klinische psychologie, is vermeldenswaardig. Zij schrijft over de veel te lange wachttijd van maar liefst 7 jaar voor de opleiding tot gz-psycholoog. Ik sprak onlangs op een congres een jonge psychologe die bijna met deze opleiding gaat starten, over dat ze van haar werkgever te horen had gekregen dat die erop rekende dat zich in die periode bij haar ‘geen grote levensveranderingen’ zouden voordoen (lees: kinderen krijgen). Een bedenkelijke uitspraak, maar wel een die ons laat nadenken over de balans tussen werk en privé, in een vakgebied waarin veel van professionals wordt gevraagd en gevonden.

Ik hoop dat ik als hoofdredacteur kan bijdragen aan een vaktijdschrift dat ons laat nadenken over wie wij zijn als behandelaar, over hoe wij ons vak beoefenen en over wat we hierin nog van elkaar willen en kunnen leren.