Jurist Joep Duijzings en psychiater en jurist Diederik de Rooy over rechten en plichten: Ongewenste diagnostiek en Bekostiging ggz op de schop,
Ongewenste diagnostiek
Als psychiater of psycholoog mag je niet zomaar een diagnose stellen. Afgezien van de forensische praktijk en onvrijwillige zorg, mag dat slechts na zorgvuldig onderzoek en met toestemming van de patiënt.
In de samenleving wordt echter toenemend gebruik gemaakt van psychiatrische diagnoses om gemoedstoestanden of karaktertrekken te beschrijven. Woorden als ‘narcist’, ‘autist’ en ‘borderliner’, worden geregeld gebruikt om ongenoegen over de baas, buren of familieleden uit te drukken, ook door mensen die daar geen opleiding voor hebben gevolgd. Voor de gemiddelde burger is dat toegestaan, en voor gezondheidszorgprofessionals?
Juridische casus
Een internist is in zijn vrije tijd voorzitter van een gereformeerde kerkenraad. Op enig moment ontstaat er een conflict tussen de kerkenraad en een vrouwelijk lid van de muziekcommissie van een aangesloten kerk. In e-mails aan de leden van de kerkenraad suggereert de voorzitter (die dus tevens internist is) dat een lid van de muziekcommissie een narcistische persoonlijkheidsstoornis heeft. Zo schrijft hij, met een verwijzing naar de Wikipedia-pagina, het volgende: ‘zij vertoont kenmerken die zeer wel zouden kunnen passen bij een NPS, narcistische persoonlijkheidsstoornis. Het lijkt me dringend gewenst dat zij op korte termijn professionele hulp zoekt.’
De email was uitsluitend beschikbaar gesteld aan een kleine kring mensen van de kerkenraad, maar via een andere gerechtelijke procedure had de vrouw de e-mail in haar bezit gekregen. Zij diende een tuchtklacht in tegen de internist, waarin zij aanvoerde dat hij zijn status van arts zou hebben misbruikt door een (onjuiste) diagnose over haar te stellen.
Uitspraak tuchtcollege
Het
