Voor het hekje bij de tuchtrechter
Een zorgverlener kan besluiten om niet, of niet in persoon voor de tuchtrechter te verschijnen. Mag dat? En zo ja, is dat ook verstandig?
BIG-geregistreerde zorgverleners zijn onderworpen aan het wettelijke tuchtrecht. Per jaar worden er circa 1.600 tuchtklachten ingediend, waaronder ook tuchtklachten tegen gz-psychologen. Beklaagde zorgverleners ervaren een tuchtklacht vaak als (emotioneel) belastend en tijdrovend. Een zorgverlener kan zich ook schamen voor een tuchtklacht, of de klacht als onterecht beschouwen. Dat kan ertoe leiden dat hij of zij niet in persoon voor de tuchtrechter wil verschijnen.
Doel tuchtrecht
Het tuchtrecht is niet bedoeld om individuele zorgverleners te straffen, maar dient een algemeen doel, namelijk het bewaken en bevorderen van de kwaliteit van de individuele gezondheidszorg en het beschermen van patiënten tegen ondeskundig en onzorgvuldig handelen van een zorgverlener. Je zou je dus kunnen afvragen of het van belang is dat een beklaagde zorgverlener in persoon bij een tuchtrechtelijke procedure verschijnt om diens kant van het verhaal toe te lichten. Hoe zit dat?
Aanwezigheid: verplicht en/of verstandig?
Een harde afdwingbare wettelijke aanwezigheidsplicht is er niet. Net als de klager kan de beklaagde op grond van artikel 67b van de Wet BIG worden opgeroepen om in persoon in de tuchtprocedure te verschijnen, maar dat middel wordt bijna nooit ingezet. Bovendien kan de oproep genegeerd worden, zij het dat het tuchtcollege daaraan wel de conclusies mag verbinden die het geraden acht.
Door wel te verschijnen in een tuchtprocedure, stelt de beklaagde zich toetsbaar en transparant
