Veel mensen met kanker en hun naasten hebben last van psychosociale problemen. Vergoede therapieën worden gegeven door psychologen, vaak op verwijzing van de huisarts. Andere patiënten bezoeken inloophuizen.
De voordelen van inloophuizen: die hulp is direct toegankelijk, er zijn lotgenoten en de sociale hulpverlening kost er amper iets. Is de hulp in een inloophuis vergelijkbaar met psychotherapie? Een onderzoeksverkenning.
Het aantal mensen met kanker stijgt al jaren, door betere diagnostiek en betere behandeling, maar ook doordat mensen tegenwoordig simpelweg ouder worden.1 Het beloop van kanker is vaak onzeker, langdurig en de gevolgen zijn ingrijpend. Negentig procent van de patiënten ervaart fysieke, psychische, sociale en/of zingevingproblemen en dat geldt vaak ook voor hun kinderen, partners en ouders.1,2 De ggz biedt effectieve hulp, vaak na verwijzing door de huisarts. Het gaat dan om erkende, (deels) vergoede, psychotherapie door psychologen.
Door de bezuinigingen en beperkte zorgtoegang krijgen mensen met kanker echter steeds minder therapie vergoed, en worden zij geconfronteerd met hogere eigen zorgkosten.
Dat brengt ons op de volgende vraag: kan goedkopere en meer toegankelijke psychosociale zorg – zoals ondersteuning en therapie in de inloophuizen – ook (of mogelijk zelfs evengoed) bijdragen aan een verbetering van de kwaliteit van leven van mensen met kanker?
Psychotherapie
Voor mensen met kanker zijn er verschillende mogelijkheden voor psychosociale begeleiding, zoals ondersteuning van de behandelende artsen/oncologen en verpleegkundigen in het ziekenhuis. Ook kunnen patiënten in ziekenhuizen worden gezien door psychologen, maatschappelijk werkers en psychiaters.2
Dit laatste vraagt om een
