Tot op heden is er weinig aandacht voor persoonlijkheidskenmerken van mensen met een licht verstandelijke beperking, terwijl persoonlijkheidsdiagnostiek van groot belang is voor een goede indicatiestelling, behandeling en begeleiding van deze patiënten.
© LIGHTFIELD STUDIOS/stock.adobe.com
Een licht verstandelijke beperking (LVB) wordt geclassificeerd volgens de DSM-5 wanneer er sprake is van beperkingen in het verstandelijke en adaptieve functioneren. Zwakbegaafdheid wordt volgens de DSM-5 geclassificeerd wanneer de beperkingen in het verstandelijke en adaptief functioneren reden voor zorg zijn en/of als die beperkingen de behandeling negatief beïnvloeden. Doorgaans worden mensen met zwakbegaafdheid, een IQ van tussen 70 en 85 en met beperkte adaptieve vaardigheden, binnen de hulpverlening ook onder de doelgroep LVB geschaard. Naar schatting behoort 6,4 procent van de Nederlandse bevolking tot de doelgroep LVB; dat is inclusief mensen met een IQ van tussen 50 en 70 én mensen met een IQ van tussen 70 en 85 met onvoldoende adaptieve vaardigheden. Wanneer we in het navolgende spreken over de doelgroep LVB dan bedoelen we hiermee ook mensen met zwakbegaafdheid.
Geen passende behandeling
Een screening van cliënten op twee acute opname-afdelingen in de Nederlandse ggz heeft aangetoond dat een substantieel deel van de cliënten die daar werd aangemeld (i.c. meer dan veertig procent)indicatief scoorden voor classificatie van een LVB.1 In de screening was er echter ten onrechte onvoldoende aandacht voor de adaptieve vaardigheden van deze cliënten. Mogelijk is die veertig procent daarmee een overschatting van de werkelijke prevalentie van LVB in de acute ggz, maar de
