Bij deze onderwerpen gaat het in de kern over mensenrechten zoals het discriminatieverbod, de vrijheid van meningsuiting, het recht op leven en het zelfbeschikkingsrecht. Onderwerpen waarbij de mensenrechten in het geding zijn, kunnen ook in een behandeling aan de orde komen. Daarom zouden behandelaars iets moeten weten over de juridische achtergronden van de mensenrechten.
Historische ontwikkeling
Vanaf de verlichting ontstond het idee van de menselijke waardigheid; het principe dat mensen een inherente waarde hebben als gevolg van hun mens-zijn. Vanaf de negentiende eeuw werd deze gedachte vastgelegd in grondwetten, toen totalitaire regimes in de westerse wereld geleidelijk werden vervangen door democratieën. Behalve dat in die grondwetten de belangrijkste staatkundige zaken werden geregeld, werden daarin ook de mensenrechten vastgelegd die burgers moesten beschermen tegen de mogelijke willekeur en terreur door de overheid. In de loop der jaren werd de hoeveelheid grondrechten steeds verder uitgebreid. Dat grondwetten geen absolute bescherming konden bieden, werd pijnlijk duidelijk door de gruweldaden van nazi-Duitsland. Na de Tweede Wereldoorlog werd internationaal een sterke noodzaak gevoeld om genocide voor de toekomst te voorkomen. Daarom werden de grondrechten ook in internationale verdragen vastgelegd. De destijds net opgerichte Verenigde Naties namen de Universele
