Mindfulnessinterventies zijn veelvuldig onderzocht en worden steeds vaker toegepast. In dit artikel geven de auteurs een overzicht van het onderzoek naar en de toepassingen van Mindfulness-Based Cognitieve Therapie in de ggz.
‘Met volle aandacht leven in het hier en nu’ is een veelvuldig gebruikte definitie van mindfulness. Door het trainen van deze vaardigheid ontwikkelen deelnemers een nieuwsgierige, open en niet-veroordelende houding ten aanzien van de ervaringen die zij opdoen in het moment; of deze ervaringen nu positief, negatief of neutraal zijn. Dit helpt veel mensen om minder ‘samen te vallen’ met negatieve gedachten, gevoelens of lichamelijke gewaarwordingen. Hierdoor ervaren deelnemers van mindfulness meer ruimte om bewustere keuzes te maken en kunnen automatische en disfunctionele patronen die hun psychische klachten in stand houden, worden doorbroken. Zo leren zij nieuwe copingstrategieën, betere zelfzorg en leren geleidelijk om anderen en zichzelf met meer mildheid en vriendelijkheid te bezien en/of bejegenen. Op deze manier draagt mindfulness niet alleen bij aan het symptomatisch herstel van cliënten, maar ook aan hun persoonlijke, functionele en maatschappelijke herstel.
MBCT
Mindfulness-Based Cognitieve Therapie (MBCT) is in 2002 ontwikkeld door Segal, Williams en Teasdale, als een terugvalpreventiestrategie voor recidiverende depressieve stoornissen.1 Inmiddels worden aangepaste versies van het betreffende protocol ook toegepast in de behandeling van andere psychische aandoeningen, zoals angststoornissen, eetstoornissen, bipolaire stoornissen, verslaving en ADHD. Het klassieke protocol bestaat uit acht wekelijkse bijeenkomsten van 2,5 uur, waarin meditaties, psychoeducatie en groepsdiscussies centraal staan. Elementen van cognitieve gedragstherapie (CGT) zijn ook onderdeel van de
