‘Adem in, adem uit…’, ‘Haal diep adem en tel tot tien’. Dat doorademen kalmerend kan werken bij stress is bekend, maar er is ook steeds meer aandacht voor de onderliggende neurale processen waarmee ademhaling de hersenen beïnvloedt. Door het samenvatten van de studieresultaten van meer dan twaalf beeldvormende studies met knaagdieren, apen en mensen, begrijpt professor Micah Allen van de Aarhus Universiteit meer over de invloed van ademhaling op het brein.1 Uit diens overzichtsartikel komt uit metingen van hersengolven naar voren dat het ademhalingsritme nauw verbonden is met hersenactiviteit en dat dit onze perceptie, emotie en aandacht beïnvloedt. Zo zijn we gevoeliger voor de buitenwereld wanneer we inademen dan wanneer we uitademen. Dit suggereert dat ademen meer functies heeft dan ons in leven houden en dat we met onze ademhaling daadwerkelijk onze stemming, cognities en gedrag kunnen beïnvloeden. De bevindingen zijn gebruikt voor de ontwikkeling van een nieuw computermodel dat verklaart hoe ademhaling de verwachtingen van de hersenen beïnvloedt. Op basis van dit model voorspellen de auteurs dat ademhaling een lange- termijneffect heeft op de connectiviteit en functies van het brein. Wat voor effect dat is, hangt af van verschillen in ademhalingsgedrag, zoals oppervlakkig ademen versus diep ademen; door de neus of mond ademen en snel of langzaam ademen. De auteurs denken dat langdurige observatie van ademhalingsgedrag ons nieuwe inzichten kan geven in de relatie tussen ademhaling en gezondheid en dat dit mogelijkheden biedt voor behandelingen die gericht zijn op de ademhaling, zeker bij psychische stoornissen. De onderzoekers pleiten voor meer onderzoek.
