Phebe Kraanen, psychiater in opleiding, zet zich in voor een duurzame psychiatrie die aandacht heeft voor de gevolgen van de klimaatverandering op mensen en organisaties. Zo sloot ze zich daarvoor aan bij Extinction Rebellion en richtte ze bij ggz-instelling GGZ inGeest de werkgroep Groen van Geest op. Een interview over de idealen en verworvenheden van de groene psychiatrie.
Tekst: Sara Helmink | Fotografie: Christiaan Krop
Kun je iets vertellen over jezelf en jouw duurzaamheidsreis?
‘Ik ben psychiater in opleiding. Ik woon op een woonboot, heb twee katten en ik hou heel erg van dingen maken. In 2021, tijdens de pandemie, ging ik me iets meer verdiepen in de gezondheid van de planeet. Ik maakte me ontzettend veel zorgen en voelde machteloosheid en somberte over de staat van de planeet. Ik dacht toen: misschien kan ik bijdragen door wetenschappelijk onderzoek te doen of onderwijs te geven. Dus toen ben ik presentaties over klimaatverandering gaan geven aan collega’s. Dat hielp me om me verder in het onderwerp te verdiepen, maar ik voelde ook dat dit voor mij eigenlijk niet genoeg was. Ik meldde me daarom aan bij de klimaatbeweging Extinction Rebellion, waar ik wel aanwezig was bij de vreedzame protesten, maar me niet liet arresteren. Ook schreef ik met collega Jaap van der Stel, senior-onderzoeker bij GGZ inGeest, een overzichtsartikel voor het Tijdschrift voor de Psychiatrie. Na verloop van tijd bemerkte ik een steeds grotere spanning tussen de twee werelden, dat wil zeggen tussen mijn werk
