‘Tot enkele jaren terug waren het Kennis- en Zorgcentrum voor Genderdysforie in Amsterdam en het Gender Centrum in het Universitair Medisch Centrum Groningen nagenoeg de enige plekken in Nederland waar mensen met genderdysforie en genderincongruentie terechtkonden voor een hormonale- of chirurgische genderaffirmatieve behandeling. Dit zijn mensen bij wie er een verschil bestaat tussen het aan hen ’toegewezen’ gender en het door hen ervaren gender. Hoewel er binnen de transgenderzorg al langer capaciteitsproblemen zijn, is er sinds tien jaar ook sprake van een snelle stijging in de zorgvraag. Het gevolg is dat mensen nu onwenselijk lang, soms zelfs langer dan twee jaar, op een behandeling moeten wachten. Dat is een zorgelijke situatie en daarom zijn wij heel gelukkig met het feit dat er nu op meer plekken in het land transgenderzorg wordt geboden. Voor landelijk toegankelijke transgenderzorg zijn er overigens nog meer plekken nodig waar transgenderzorg wordt aangeboden.’