Recent verscheen het Praktijkboek Persoonlijkheidsdiagnostiek onder redactie van Han Berghuis, Theo Ingenhoven en Paul van der Heijden. Het boek biedt een veelzijdig overzicht van uiteenlopende perspectieven en methodieken van persoonlijkheidsdiagnostiek. Wij vroegen Han Berghuis waarom een multiconceptueel en multimethodisch perspectief voor de ggz praktijk zo belangrijk is.
‘Hoe doe je dat nou?’
Het boek is geschreven vanuit de behoefte en de vraag van onder andere opleidelingen aan een boek waarin de focus ligt op de praktische toepassing van persoonlijkheidsdiagnostiek in de klinische praktijk.
Han Berghuis: ‘Dus niet teveel alleen maar theorie, die boeken zijn er al genoeg, maar focus op de praktijk. Als opleider krijg ik vaak de vraag: maar hoe doe je dat nou concreet? We beoogden een boek te maken waarin de concrete praktijk op de voorgrond staat. We schreven als redactie zelf verschillende hoofdstukken, maar hebben tal van experts gevraagd een praktijkhoofdstuk te schrijven over het thema van hun expertise.’
In het boek komen vragen aan de orde als: op welke manier, met welke methoden van onderzoek, en met behulp van welke theoretische referentiekaders op persoonlijkheid en psychopathologie kunnen clinici hun werk vormgeven? Welke diagnostische methoden en meetinstrumenten kunnen daarbij worden gebruikt? Hoe wordt daarbij rekening gehouden met belangrijke aspecten van de context waarbinnen het diagnostisch onderzoek plaatsvindt zoals culturele achtergrond, leeftijd en setting? Er wordt veel aandacht besteed aan casuïstiek waardoor de toepassing direct zichtbaar is.
Voor wie is het bedoeld?
Han Berghuis: ’Het Praktijkboek persoonlijkheidsdiagnostiek is in onze ogen bestemd voor de gezondheidszorgpsycholoog, klinisch psycholoog, psychiater, psychotherapeut en verpleegkundig specialist, en zij die daartoe in opleiding zijn. Mogelijk dat ook junior masterpsychologen en pas afgestudeerde medici door middel van dit boek hun eerste inzichten kunnen opdoen over de diagnostiek van persoonlijkheid en psychopathologie. Bovendien denken