Heeft u de meest deprimerende maand net achter de rug? Zit u er middenin? Of moeten de moeilijke maanden nog komen? Volgens de omstreden en onnavolgbare ‘wetenschappelijke’ formule van de Britse psycholoog Cliff Arnall bevindt de dag waarop mensen zich het meest zwaarmoedig voelen zich in januari.

‘Ik had eigenlijk eerst mijn appel willen opeten, dat was ik net van plan,’ zei een patiënt toen ik hem iets te vroeg uit de wachtkamer kwam halen op de polikliniek angst en dwangstoornissen.

Negatieve bevindingen van wetenschappelijk onderzoek hebben een grote kans om niet gepubliceerd te worden.

U heeft een geweldige vakantie gehad, echt fantastisch! Er was wel dat luchtbed dat ’s avonds lekker opgeblazen was, maar halverwege de nacht plat en die klamboe waar op de een of andere manier toch nog gewoon muggen doorheen kwamen en al met al best wel veel regen. Het gezelschap viel ook een beetje tegen: het was best even wennen om weer zoveel samen te zijn met uw partner; geen vriendjes voor de kinderen, of juist heel veel waardoor u ze zelf nauwelijks meer zag; de vrienden waar u zich na twee dagen al kapot aan ergerde. En het allerergste: er was alleen wifi bij de snackbar, waardoor u met twintig andere campinggasten op elkaar gepropt tegen de pui aan gedrukt stond om nog even snel uw (werk!)mail te kunnen lezen. Al was dat allemaal behoorlijk vervelend, en had u zich er vooraf veel meer van voorgesteld, het heeft allemaal geen invloed op hoe u uw vakantie naderhand beoordeelt, die was namelijk heerlijk! Amerikaans onderzoek wijst uit dat mensen hun vakantie achteraf een beduidend hogere beoordeling geven dan tijdens de vakantie zelf. We bekijken onze vakantie met terugwerkende kracht door een roze bril.

Ik zie de koppen al voor me: ‘Van antidepressiva kom je nooit meer af ’, of ‘Terugval torenhoog na stoppen antidepressiva’. Binnenkort zal ik een persbericht schrijven over de uitkomsten van mijn onderzoek naar het afbouwen van antidepressiva. De uitkomsten zijn natuurlijk veel genuanceerder dan de uitspraken hierboven, maar de kans is groot dat de nuance in de media verdwijnt. De berichtgeving in de media de afgelopen maanden heeft mij hierover aan het denken gezet.

In de media is de afgelopen maanden nogal wat te doen over professionals die bekende mensen diagnosticeren op afstand, zonder ze zelf onderzocht te hebben. En de aanleiding? Donald Trump natuurlijk. Er is zelfs een nieuwe diagnose in omloop, ‘Trumpisme’, met de volgende symptomen: doet loze beloften, verzint dingen, excuseert zich nooit, vernedert tegenstanders.

GZ-psychologie zou qua vorm en inhoud een glossy moeten worden, inclusief roddels, een problemenrubriek, kledingadviezen (‘hoe kleden bekende psychologen zich?’) en interieur- en stylingtips voor de praktijkruimte! Wat vindt u daarvan? Bent u nu verontwaardigd of geschrokken? Bent u ineens klaarwakker?