Als experimenteel onderzoeker deed hij vooral vernieuwende studies naar visuele perceptie. Hij introduceerde de in het vakgebied inmiddels klassieke afbeelding van de zogeheten Boring figuur. Hierin kan de kijker twee verschillende gezichtsbeelden herkennen, die van een (bij benadering) 15-jarige en 95-jarige vrouw. De afbeelding is illustratief voor de theoretische uitgangspunten van de gestaltpsychologen die zich vooral bezighielden met de visuele perceptie. Wanneer iemand eenmaal heeft geleerd om beide figuren te herkennen, pendelt de waarneming heen en weer tussen beide beelden, maar deze beelden kunnen onmogelijk gelijktijdig worden waargenomen. Volgens de gestaltpsychologen wordt de waarneming van objecten in de omgeving niet primair bepaald door de optelsom of associatie van individuele kenmerken, maar door de totale configuratie, of organisatie van indrukken die de hersenen opdoen. Boring is een van de meest geciteerde psychologen en werd destijds ook wel ‘Mr. Psychology’ genoemd, mede dankzij zijn invloedrijke standaardwerk A History of Experimental Psychology.

– Boring, E. G. (1963). Eponym as placebo. In D. Campbell & R. Watson (Eds.), History, psychology, and science: Selected papers of E. G. Boring. New York: Wiley.

– Cerullo, J.J. (1988). Edwin G. Boring: Reflections on a discipline builder. The American Journal of Psychology, Vol. 101, No. 4. (Winter, 1988), pp. 561-575.

– Eminent psychologists of the 20th century (2002). Monitor