In dit boek bespreekt Eddie Brummelman, auteur, docent en onderzoeker aan de UvA, hoe narcisme ontstaat en hoe de stoornis het leven van narcisten, hun omgeving en anderen in de samenleving kan bemoeilijken.

In tegenstelling tot de veel gehoorde opvatting dat narcistische mensen eigenlijk heel onzeker zijn, beweert Brummelman dat het er narcisten vooral om te doen is bewonderd te worden. Hiertoe vergelijken zij zichzelf steevast met anderen, vanuit de wens superieur te worden bevonden. Dergelijke narcistische trekken ontstaan in de kindertijd, doordat narcistische mensen opgroeien in een gezin met narcistische ouders, wiens voornaamste doel van de opvoeding is dat hun kinderen opgroeien ter meerdere eer en glorie van henzelf.

Maar narcisme wordt ook gevoed door onze individualistische cultuur, die mensen aanmoedigt om zich te onderscheiden van anderen; om te streven naar uniciteit. De keerzijde van de medaille is dat mensen met narcistische trekken zelden in staat zijn tot het aangaan van hechte relaties omdat zij in conflict komen met mensen als zij het gevoel krijgen dat anderen hen onvoldoende waarderen.

Wie als narcist geboren wordt, hoeft echter niet als narcist te sterven. Narcisten kunnen leren om zichzelf niet langer met anderen te vergelijken, maar om in plaats daarvan trots te zijn op persoonlijke groei. Door te leren zich in anderen te verplaatsen en hechte relaties aan te gaan, kunnen ook narcisten een gezonde vorm van zelfwaardering ontwikkelen.

Het boek van Brummelman is doorspekt met citaten uit de literatuur. Hij staaft zijn beweringen