Oxytocine, ook wel bekend als het knuffelhormoon, werkt als een neurotransmitter en een neuropeptide en zou positieve effecten hebben op de sociale interactie, vertrouwen, stress en angst. Daarom wordt ook vermoed dat oxytocine kan helpen bij de behandeling van anorexia nervosa. In een studie van Russel e.a. kregen 20 patiënten een standaardbehandeling die gecombineerd werd met oxytocine en 21 patiënten een standaardbehandeling die gecombineerd werd met een placebo. De onderzoekers suggereerden dat oxytocine als aanvullende behandeling tot minder terugval zou kunnen leiden. Ook zou het voor minder stress zorgen bij het eten, waardoor eten gemakkelijker zou kunnen zijn en het gewichtsherstel bij patiënten kan worden bevorderd. Wat blijkt? Oxytocine heeft geen significant effect op het gewicht, de sociale angst en obsessieve en autistische symptomen. Interessant is wel de significante daling in cognitieve inflexibiliteit, omdat cognitieve inflexibiliteit een risicofactor is voor terugval. Hoewel het onderzoek naar de behandeling van anorexia nervosa met oxytocine in de kinderschoenen staat, kunnen we de komende jaren dan ook meer van dit soort studies verwachten. En omdat de medicamenteuze behandelopties bij eetstoornissen beperkt zijn, valt die ontwikkeling toe te juichen.

In de ggz worden de ervaringen en verhalen van ervaringsdeskundigen terecht