Vaak voelde ik me er kind aan huis, zeker nadat ik al negen maanden lang drie tot vijf keer per week bij het gezin over de vloer kwam. Ook voor kinderen kan het moeilijk zijn dat de therapeut het gezin verlaat, zeker als het ook individuele therapie kreeg. Niet ieder gezin wil het, kan het: afscheid nemen, goed afscheid nemen. Hoe doe je dat? En bestaat dat eigenlijk wel? Als therapeut neem je daarom het voortouw als het einde van een intensieve behandeling nadert.

Behalve dat we de gebruikelijke voordracht van een excuusbrief van de ouders aan de kinderen inplannen, en een eindevaluatie met de verwijzer, bieden we gezinnen daarbij een einduitje aan. Er is een bedrag van enkele tientjes beschikbaar om samen met het gezin iets lekkers te eten of iets leuks te doen.

Ik denk terug aan moeder Alma, die geen twee keer hoefde na te denken en die een heuse Venezolaanse maaltijd op tafel toverde voor haar dochter, zichzelf en mij. Dat was heel bijzonder. Ook herinner ik