Moeder Saskia heeft waarschijnlijk een depressie, maar wil vooralsnog niet behandeld worden. Tijdens een vorige ruzie met haar man Gerard liep de spanning zo hoog op, dat Saskia in het holst van de nacht de benen had genomen. Gerard had ook toen de crisistelefoon gebeld, vreselijk bang dat zijn vrouw zelfmoord zou plegen. Gelukkig had Saskia zichzelf niets aangedaan. Die week hadden we afgesproken dat ze bij oplopende spanning een time-out van een halfuur zouden nemen.

Als Gerard bezorgd is, kan hij Saskia een sms sturen; over dat hij graag wil dat ze weer terugkomt zodat ze het samen kunnen oplossen en dat hij dertig minuten wacht met het nemen van de volgende stap. Nu vertelt hij me: ‘Ze is op de scooter en zei dat ze het niet langer meer aankan. Ik heb haar geprobeerd te bellen, maar haar telefoon ligt nog hier. En ze is nu al langer dan een halfuur weg.’ Gerard is in paniek. Ik vind de situatie ook alarmerend. Ik vraag hem waar Saskia naartoe kan zijn gegaan. ‘Overal! Ik weet het niet!’, antwoordt hij. ‘Waar ging ze eerder naartoe voor een time-out?’ Na