Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

Nieuws uit de wetenschap

Misofonie is een psychiatrische aandoening

https://static-content.springer.com/image/art%3A10.1007%2Fs41480-018-0030-y/MediaObjects/41480_2018_30_Fig1_HTML.jpgHet gesmak van je tafelgenoot, je partner die snurkt, of een hoestende man die samen met jou in het publiek zit bij een toneelvoorstelling. Irritant, ja. Storend? Misschien ook wel. Maar sinds een aantal jaar weten we dankzij Arjan Schröder, psychiater bij GGZ inGeest, dat eetgeluiden, hoesten of zelfs het ademhalen van een ander extreme walging en/of woede kunnen oproepen en dat deze aandoening misofonie heet. Onlangs promoveerde dr. Schröder als eerste ter wereld op deze aandoening, aan de Universiteit van Amsterdam. In zijn proefschrift concludeert hij:

  • er bestaat een grote groep mensen die voldoet aan de diagnose misofonie als psychiatrische aandoening;

  • EEG-onderzoek wijst op een afwijking in de automatische geluidsprikkelverwerking bij misofonie patiënten, en ook fMRI-uitslagen laten zien dat zij daadwerkelijk woede en/of walging ervaren bij misofonische triggers;

  • en zeer belangrijk: misofonie is te behandelen met een combinatie van CGT-technieken (taakconcentratietraining, counterconditioneren, stimulusmanipulatie en ontspanningsoefeningen). Deze behandeling wordt momenteel alleen nog aangeboden in het AMC in Amsterdam, maar hopelijk komt daar verandering in.

Schröder, A.E. (2018). Soundbites, diagnosis, neural mechanisms and treatment of misophonia.


https://static-content.springer.com/image/art%3A10.1007%2Fs41480-018-0030-y/MediaObjects/41480_2018_30_Fig2_HTML.jpg

Dimensioneel model voor diagnosticeren persoonlijkheidsstoornissen

Na jaren van classificeren van afzonderlijke, specifieke persoonlijkheidsstoornissen pleiten clinici en onderzoekers voor verschuiving naar een dimensioneel model voor het diagnosticeren van persoonlijkheidsstoornissen.
1
Ze stellen voor om de categoriale persoonlijkheidsstoornissen te vervangen door een schaal; van ‘lichte persoonlijkheidsproblemen’ naar een ‘ernstige persoonlijkheidsstoornis’. Het categoriale model gaf vaak problemen in onderzoek en klinisch was het slechts beperkt bruikbaar. Een

Premium

Wil je dit artikel lezen?


    Al abonnee? Log dan in