Vorige week ben ik verhuisd en verhuizen geeft stress. Verhuizen is zelfs opgenomen als ‘life-event’ in de officiële stressvragenlijsten. Sterker nog, als je ook nog eens een hypotheek hebt afgesloten heb je zomaar twee life-events te pakken.
Het gesmak van je tafelgenoot, je partner die snurkt, of een hoestende man die samen met jou in het publiek zit bij een toneelvoorstelling. Irritant, ja. Storend? Misschien ook wel.
Aangevallen was ze, meerdere malen, door het monster dat depressie heet. Samen met jarenlange suf makende medicatie had het zijn tol geëist.
In het najaar van 2017 gaf Gerben Meynen aan de Amsterdamse VU zijn oratie Kwetsbare keuzes , als eerste Nederlandse hoogleraar Ethiek en psychiatrie. Centraal in zijn betoog stond de vraag in hoeverre een psychische stoornis iemands wilsbekwaamheid of toerekeningsvatbaarheid kan beïnvloeden, en met welke criteria dat kan worden vastgesteld. Aan GZ-psychologie legt hij uit dat het antwoord op deze praktische vraag verband houdt met het eeuwenoude filosofische probleem van de vrije wil.
Op 25 mei 2018 werd de Algemene verordening gegevensbescherming (AVG) van kracht. Deze verordening, die voor de gehele Europese Unie geldt, vervangt de huidige Wet bescherming persoonsgegevens (Wbp) evenals de in andere EU-lidstaten geldende nationale wetgeving op het gebied van privacybescherming.
Alle psychologen hebben in hun opleiding de regel van Bayes geleerd, maar wat was die regel ook alweer? Was dat niet zo’n ingewikkelde formule? Ach ja, dat staat toch ver van de praktijk, kun je denken. Maar pas op, de regel van Bayes heeft juist alles met de praktijk te maken. Door de regel te negeren, kan een behandelaar de plank volkomen misslaan en dat terwijl de regel volgens de auteurs ‘eigenlijk heel eenvoudig’ is.
Emeritus hoogleraar kinder- en jeugdpsychiatrie Frits Boer schreef dit boek in nauwe samenwerking met hoogleraar evidence-based psychiatrie Ton van Balkon.
´Haar kleren zijn behekst door een oude vrouw, daarom valt ze steeds’; ‘ik heb mijn somberheid nooit begrepen tot ik erachter kwam dat de bruidsschat nog niet geheel was afbetaald’; ‘ik heb klachten omdat ik de vloek van mijn familie draag’; ‘ik heb dezelfde naam als mijn oom en die was ook ziek, vandaar.´
Op uitnodiging van de redactie reageert Greet Vanaerschot, gastprofessor Psychotherapie aan de Universiteit Antwerpen, op de eerder verschenen opinie Onderzoek naar de therapeutische relatie: Golden Oldie of toekomstmuziek?, van Jojanneke Bruins, Jorien van der Velde, Miriam Tolsma, Philippe Delespaul en Stynke Castelein (GZ-psychologie, nr. 1, 2018).
Met veel interesse hebben wij kennisgenomen van de reactie van prof. dr. Greet Vanaerschot op onze opiniebijdrage in GZ-psychologie, nr. 1 (Onderzoek naar de therapeutische relatie: Golden Oldie of toekomstmuziek?). Grote delen van haar betoog onderschrijven wij van harte.
‘EN NU GA JE ERUIT, IK BEN ZO ONTZETTEND KLAAR MET JE!’, schreeuwt vader Johan naar zijn zoon Pieter. Hij wordt getriggerd door de reactie van Pieter, die met zijn ogen rolt en puberaal ‘boeien’ mompelt.
