Ggz kan worden verleend vanuit een vrijgevestigde praktijk of een instelling (volgens sectie III van het landelijke kwaliteitsstatuut). Voor vrijgevestigde praktijken gelden andere regels, eisen, afspraken en tarieven dan voor instellingen.
Of een zorgaanbieder een instelling of een vrijgevestigde praktijk is, werd tot voor kort bepaald aan de hand van de AGB-code van de zorgaanbieder. In Bijlage C van het landelijk kwaliteitsstatuut was uitgewerkt welke AGB-codes als ‘instellingscode’ kwalificeerden, en welke niet. An sich een overzichtelijk systeem, maar het is niet altijd even passend.
Gewijzigde lijst van instellingscodes
In mei 2023 is er een gewijzigde Bijlage C gepubliceerd. Anders dan voorheen, is de onder vrijgevestigde praktijken veelvoorkomende 94-code bijvoorbeeld onderdeel van de gewijzigde lijst van instellingscodes. Betekent dat dan dat alle aanbieders met een 94-code van de ene op de andere dag instelling zijn geworden? Nee, niet alleen de lijst van instellingscodes is gewijzigd; er zijn ook nieuwe, aanvullende eisen toegevoegd waaraan zorgaanbieders getoetst moeten worden om vast te stellen of ze als vrijgevestigde praktijk, dan wel als instelling worden gezien.
Om als instelling te worden aangemerkt, dient de zorgaanbieder – naast het hebben van een instellingscode – kort samengevat aan de volgende eisen te voldoen:
-
De zorgaanbieder dient over een Wtza-vergunning te beschikken; en
-
De zorg wordt verleend met meer dan tien zorgverleners.
Een zorgaanbieder met tien of minder zorgverleners kan onder het nieuwe regime dus geen ggz-instelling meer zijn. Dat was voorheen niet uitgesloten. Daarom zijn er mogelijk zorgaanbieders die niet langer
