De mate waarin we empathie ervaren kan echter erg verschillen tussen mensen. Zo blijken sommige psychiatrische patiënten helemaal niet in staat te zijn om empathie te tonen. Inzicht in deze onderliggende mechanismes kan ons helpen om de individuele verschillen beter te begrijpen.

Elektroden in de hersenen

Tot nu toe moesten we vertrouwen op fMRI-onderzoeken om hersengebieden te identificeren die geactiveerd worden terwijl we de pijn van anderen waarnemen. Helaas kan fMRI de activiteit van neuronen niet direct meten. In plaats daarvan meet het veranderingen in de bloedstroom die helpen bij het lokaliseren van hersengebieden die betrokken zijn bij empathie. Om te begrijpen welke hersencellen ons helpen om het leed van anderen te delen, zouden we elektroden in de hersenen moeten plaatsen en direct de elektrische activiteit moeten meten waarmee neuronen informatie verwerken. Niet wenselijk om die bij mensen te plaatsen.

Epilepsiepatiënten vormen echter een uitzondering. In bepaalde gevallen van epilepsie die niet met farmacologische behandelingen kunnen worden behandeld, implanteren chirurgen elektroden rechtstreeks in de hersenen van patiënten om de oorsprong van de epilepsie te lokaliseren. Door de unieke mogelijkheid te bieden om rechtstreeks vanuit hun hersenen te meten, hebben deze patiënten nu een belangrijk inzicht gegeven in menselijke empathie.

Epilepsiepatiënten en onderzoek

De epilepsie patiënten moeten nadat ze de elektroden geimplementeerd hebben gekregen ongeveer een week in het ziekenhuis blijven, terwijl het chirurgische team hun hersenactiviteit registreert en wacht op een epileptische gebeurtenis. Om dit wachten zinvoller te maken, bieden sommige patiënten een unieke kans