Jean Piaget (1896-1980) was een Zwitserse psycholoog die de cognitieve psychologische ontwikkeling van kinderen bestudeerde. Jean Piaget stelde vast dat de mogelijkheid om te leren, en om bepaalde gebeurtenissen bewust te ervaren, zich ontwikkelt met leeftijd (cognitieve ontwikkelingstheorie).
Het eerste half jaar heeft een baby er bijvoorbeeld geen besef van dat zijn ouders nog blijven bestaan als zij de kamer uitgaan (‘Kiekeboe’), of dat een speeltje nog bestaat als het niet meer te zien is. Pas nadat de hersenen hierover bepaalde schema’s hebben gevormd, ontstaat volgens Piaget persoonspermanentie of objectpermanentie.
Piaget onderscheidde drie mechanismen waarmee kennis wordt vergaard: assimilatie, accommodatie en equilibratie.
Science History Images / Alamy Stock Photo
Tijdens zijn studie kreeg Jean Piaget grote interesse in de filosofie. Het onderdeel kennistheorie (waar komt kennis vandaan?) boeide hem bovenmatig. Om zich daar verder in te verdiepen, besloot hij de ontwikkeling van kennis bij kinderen te bestuderen. Hij dacht daar aanvankelijk een paar jaar voor nodig te hebben, maar deze interesse liet hem zijn verdere leven niet meer los.
Bron: wikipedia
Heeft u bijzonder historisch beeld over de ontwikkeling van ons vakgebied? Laat het ons weten via gz-psychologie@bsl.nl